کار زیر نور خورشید موجب سرطان پوست می شود
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۵۸۳۹۵
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، سازمان جهانی بهداشت و سازمان بین المللی کار اعلام کردند که تقریباً از هر ۳ مرگ ناشی از سرطان پوست غیرملانومی، ۱ مورد ناشی از قرار گرفتن شغلی در معرض اشعه ماورا بنفش خورشید است.
دکتر «تدروس آدهانوم گبریسوس»، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، در بیانیه خبری گفت: «قرار گرفتن محافظت نشده در معرض اشعه ماورا بنفش خورشیدی در محل کار یکی از دلایل اصلی سرطان پوست شغلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دادهها به این معنی است که قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش شغلی سومین عامل بزرگ سرطانزای شغلی، پس از آزبست و غبار سیلیس است.
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده، اشعه ماورا بنفش نور خورشید یک عامل خطر شناخته شده برای سرطانهای پوست است.
به گفته محققان، مرگ ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش خورشیدی در حین کار تا حد زیادی از طریق اقدامات مقرون به صرفه قابل پیشگیری است. ضروری است که دولتها، کارفرمایان و کارگران و نمایندگان آنها در چارچوبی از حقوق، مسئولیتها و وظایف کاملاً تعریف شده با یکدیگر همکاری کنند تا خطرات شغلی در معرض اشعه فرابنفش را کاهش دهند. این اقدامات میتواند سالانه جان هزاران نفر را نجات دهد.
در این مطالعه، محققان موارد قرار گرفتن در معرض تشعشعات خورشیدی در محل کار و موارد سرطان پوست غیر ملانوما را در نزدیک به ۲۰۰ کشور بررسی کردند.
شواهد نشان داد در سال ۲۰۱۹، ۱.۶ میلیارد کارگر هنگام کار در معرض اشعه ماورا بنفش قرار گرفتند. این تعداد تقریباً ۳۰٪ از کل افراد در سن کار را تشکیل میدهد که اغلب در صنایعی مانند کشاورزی، ساخت و ساز و ماهیگیری رخ میدهد. طبق این گزارش، قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش محل کار باعث مرگ ۱۸۹۶۰ نفر به دلیل سرطان پوست غیرملانومی در سال ۲۰۱۹ شد.
برآوردهای قبلی سازمان جهانی بهداشت نشان داده است که قرار گرفتن در معرض اشعه UV احتمال ابتلاء به سرطان پوست غیر ملانومی را تا ۶۰ درصد افزایش میدهد.
کد خبر 5935275منبع: مهر
کلیدواژه: نور خورشید سرطان سرطان پوست دیابت سازمان بیمه سلامت سازمان انتقال خون ایران اهدای خون مرگ مغزی سرطان شیرخشک وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تجهیزات پزشکی پیاده روی انجمن داروسازان ایران بیماران پروانه ای پاتولوژی سعید کریمی معرض اشعه ماورا بنفش قرار گرفتن در معرض اشعه سرطان پوست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۸۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره مشتری به شکلگیری قمر زمین کمک کرده است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر میرسد که رویداد موسوم به بیثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غولهای گازی را در مدارهایی که امروز میشناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است.
دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بیثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.
به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارکها و دنبالهدارها، دانشمندان دریافتهاند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازلهایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.
به عنوان مثال، دانشمندان دریافتهاند که اجرام منظومه شمسی که امروزه میبینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شدهاند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارکها و دنبالهدارها، به نظر میرسد که از موادی تشکیل شدهاند که در قرص وجود نداشتهاند. حداقل، این مواد نباید در مکانهایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقیتر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیکتر شده باشند.
به عبارت دیگر، همه این بررسیها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکلگیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.
یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهمکنشهای گرانشی بین مشتری و سیارههای دیگر انجام میشد که در نهایت منجر به تشکیل موجهایی در ابرمولکولهای حاوی میلیونها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکلگیری سیارهها و قمرها منجر شد.
در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکولهای حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگتر و تشکیل شهابسنگها، سیارهها و حتی قمر زمین شده است.
مطالعات همچنین نشان میدهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش میرفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.
انتهای پیام/